مبانی زبان آلمانی

آرتیکل‌ها

آرتیکلها  به معنی اسم تعریف می باشد که قبل از اسامی قرار می گیرند و نمایش دهنده جنسیت (زن یا مرد یا خنثی) جمع یا مفرد بودن اسامی در زبان آلمانی هستند. اسامی عام( میز و … یا پدر و مدیر و….) همراه آرتیکل در جمله استفاده می شوند. اسامی خاص مانند اسم اشخاص یا اسم خیابان و….جز در موارد خاص فاقد آرتیکل می باشند.

در زبان آلمانی، آرتیکل‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: آرتیکل‌های معین و آرتیکل‌های نامعین. آرتیکل‌های معین شامل “der” (مذکر)، “die” (مونث) و “das” (خنثی) هستند. آرتیکل‌های نامعین شامل “ein” (مذکر و خنثی) و “eine” (مونث) هستند.

مثال‌ها:

• Der Mann (مرد)
• Die Frau (زن)
• Das Kind (کودک)
• Ein Mann (یک مرد)
• Eine Frau (یک زن)

صفت ها

ساختن صفت‌ها

در زبان آلمانی، صفت‌ها معمولاً قبل از اسم می‌آیند و باید با آرتیکل و اسم همخوانی داشته باشند. صفت‌ها بسته به جنسیت، تعداد و حالت ( نومیناتیو یا آکوزاتیو یا داتیو )اسم تغییر می‌کنند. برای مثال در حالت نومیناتیو:

• Der große Mann (مرد بزرگ)
• Die schöne Frau (زن زیبا)
• Das kleine Kind (کودک کوچک)

در زبان آلمانی، صفت‌هایی که از فعل ساخته می‌شوند به عنوان “Partizipien” شناخته می‌شوند. این صفت‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند، Partizip I و Partizip II.

Partizip I

Partizip I از ریشه فعل و اضافه کردن پسوند “-end” ساخته می‌شود. این صفت‌ها معمولاً برای توصیف حالت‌های موقت یا جاری استفاده می‌شوند. برای مثال:

• laufen (دویدن) ->  laufend (در حال دویدن)
• lesen (خواندن)  ->  lesend (در حال خواندن)

مثال‌ها:

• Der laufende Mann (مرد در حال دویدن)
• Das lesende Kind (کودک در حال خواندن)

Partizip II

Partizip II معمولاً برای ساختن زمان‌های گذشته و حالت‌های مفعولی استفاده می‌شود. این صفت‌ها از ریشه فعل و اضافه کردن پیشوند “ge-” و پسوند “-t” یا “-en” ساخته می‌شوند. برای مثال:

• machen (انجام دادن) -> gemacht (انجام شده)
• sehen (دیدن) -> gesehen (دیده شده)

مثال‌ها:

• Das gemachte Essen (غذای آماده شده)
• Der gesehene Film (فیلم دیده شده)

قید ها

در زبان آلمانی، قیدها (Adverb) نقش مهمی در توصیف فعل‌ها، صفت‌ها و حتی دیگر قیدها دارند. قیدها می‌توانند زمان، مکان، حالت و شدت را توصیف کنند. در اینجا به بررسی انواع مختلف قیدها و نحوه استفاده از آنها می‌پردازیم:

قیدهای زمان (Temporaladverbien)

این قیدها زمان وقوع یک عمل را توصیف می‌کنند. برای مثال:

• heute (امروز)
• gestern (دیروز)
• morgen (فردا)

مثال:

Ich gehe heute ins Kino. (من امروز به سینما می‌روم)

قیدهای مکان (Lokaladverbien)

این قیدها مکان وقوع یک عمل را توصیف می‌کنند. برای مثال:

• hier (اینجا)
• dort (آنجا)
• überall (همه جا)

مثال:

Er wohnt hier. (او اینجا زندگی می‌کند)

قیدهای حالت (Modaladverbien)

این قیدها نحوه وقوع یک عمل را توصیف می‌کنند. برای مثال:

• schnell (سریع)
• langsam (آهسته)
• gut (خوب)

مثال:

Sie läuft schnell. (او سریع می‌دود)

قیدهای شدت (Gradadverbien)

این قیدها شدت یا درجه وقوع یک عمل را توصیف می‌کنند. برای مثال:

• sehr (بسیار)
• ein bisschen (کمی)
• zu (بیش از حد)

مثال:

Das ist sehr gut. (این بسیار خوب است)

نحوه استفاده از قیدها

قیدها معمولاً در جمله بعد از فعل اصلی یا قبل از صفت قرار می‌گیرند. برای مثال:

• Er spricht gut Deutsch. (او خوب آلمانی صحبت می‌کند)
• Das ist ein sehr schönes Haus. (این یک خانه بسیار زیبا است)

نومیناتیو(Nominativ)

نومیناتیو کلمه در حالت فاعلی را نشان می دهد. در این حالت آرتیکل کلمه تغییر نمی کند.

Der Hund bellt.(سگ  پارس می کند.)

داتیو و آکوزاتیو

در زبان آلمانی، حالت‌های داتیو و آکوزاتیو نقش مهمی در ساختار جملات دارند. در اینجا به بررسی این دو حالت می‌پردازیم:

حالت آکوزاتیو (Akkusativ)

حالت آکوزاتیو برای نشان دادن مفعول مستقیم در جمله استفاده می‌شود. مفعول مستقیم چیزی است که عمل فعل بر روی آن انجام می‌شود. آرتیکل‌ها و ضمایر در حالت آکوزاتیو تغییر می‌کنند. برای مثال:

• مذکر : der -> den
• مونث : die -> die
• خنثی : das -> das
• جمع : die -> die

مثال‌ها:

• Ich sehe den Mann.  (من مرد را می‌بینم )
• Sie kauft die Blumen.  (او گل‌ها را می‌خرد )

حالت داتیو (Dativ)

حالت داتیو برای نشان دادن مفعول غیرمستقیم در جمله استفاده می‌شود. مفعول غیرمستقیم کسی یا چیزی است که از عمل فعل بهره‌مند می‌شود. آرتیکل‌ها و ضمایر در حالت داتیو تغییر می‌کنند. برای مثال:

• مذکر : der -> dem
• مونث : die -> der
• خنثی : das -> dem
• جمع : die -> den

مثال‌ها:

• Ich gebe dem Mann ein Buch. (من به مرد یک کتاب می‌دهم)
• Sie schenkt der Frau Blumen. (او به زن گل‌ها را هدیه می‌دهد)

تفاوت‌های کلیدی بین داتیو و آکوزاتیو

– آکوزاتیو: برای نشان دادن مفعول مستقیم استفاده می‌شود.

مثال: Ich sehe den Hund. (من سگ را می‌بینم)

– داتیو: برای نشان دادن مفعول غیرمستقیم استفاده می‌شود.

مثال: Ich gebe dem Hund einen Knochen. (من به سگ یک استخوان می‌دهم)

ترکیب داتیو و آکوزاتیو در یک جمله

در برخی جملات، می‌توان هر دو حالت داتیو و آکوزاتیو را به کار برد. برای مثال:

• Ich gebe dem Kind das Buch.  (من به کودک کتاب را می‌دهم.)
• dem Kind (مفعول غیرمستقیم در حالت داتیو)
• das Buch  (مفعول مستقیم در حالت آکوزاتیو)

در زبان آلمانی، برخی افعال و حروف اضافه به طور خاص با حالت‌های آکوزاتیو و داتیو استفاده می‌شوند. در اینجا لیستی از افعال و حروف اضافه آکوزاتیو و داتیوساز آمده است:

افعال آکوزاتیوساز

این افعال معمولاً مفعول مستقیم می‌گیرند و در حالت آکوزاتیو استفاده می‌شوند:

• sehen (دیدن)
• hören (شنیدن)
• lesen (خواندن)
• kaufen (خریدن)
• haben (داشتن)
• finden (یافتن)
• mögen (دوست داشتن)

مثال:

• Ich sehe den Hund. (من سگ را می‌بینم)
• Sie kauft das Buch. (او کتاب را می‌خرد)

افعال داتیوساز

این افعال معمولاً مفعول غیرمستقیم می‌گیرند و در حالت داتیو استفاده می‌شوند:

• helfen (کمک کردن)
• danken (تشکر کردن)
• folgen (دنبال کردن)
• gefallen (پسندیدن)
• gehören (متعلق بودن)
• glauben (باور کردن)
• antworten (پاسخ دادن)

مثال:

• Ich helfe dem Mann. (من به مرد کمک می‌کنم)
• Sie dankt der Frau. (او از زن تشکر می‌کند)

حروف اضافه آکوزاتیوساز

این حروف اضافه معمولاً با حالت آکوزاتیو استفاده می‌شوند:

• durch (از طریق)
• für (برای)
• gegen  (علیه)
• ohne  (بدون)
• um  (دور)

مثال:

• Ich gehe durch den Park.  (من از طریق پارک می‌روم)
• Das Geschenk ist für dich. (هدیه برای تو است)

حروف اضافه داتیوساز

این حروف اضافه معمولاً با حالت داتیو استفاده می‌شوند:

• aus  (از)
• bei (نزد)
• mit (با)
• nach (بعد از)
• seit (از زمان)
• von (از)
• zu (به)

مثال:

• Ich komme aus dem Haus. (من از خانه می‌آیم)
• Er geht mit dem Freund. (او با دوستش می‌رود)

در زبان آلمانی، برخی حروف اضافه می‌توانند هم با حالت آکوزاتیو و هم با حالت داتیو استفاده شوند. این حروف اضافه معمولاً بسته به معنای جمله و موقعیت مکانی یا زمانی که توصیف می‌کنند، حالت متفاوتی می‌گیرند. این حروف اضافه عبارتند از:

حروف اضافه مشترک

• an: به، در
• auf: روی، بر روی
• hinter: پشت
• in: در، داخل
• neben: کنار
• über: بالای، درباره
• unter: زیر
• vor: جلو، قبل از
• zwischen: بین

استفاده از حروف اضافه مشترک با حالت آکوزاتیو

این حروف اضافه زمانی با حالت آکوزاتیو استفاده می‌شوند که حرکت یا تغییر مکان را نشان دهند. برای مثال:

• Ich gehe in die Schule. (من به مدرسه می‌روم)
• Er legt das Buch auf den Tisch. (او کتاب را روی میز می‌گذارد)

استفاده از حروف اضافه مشترک با حالت داتیو

این حروف اضافه زمانی با حالت داتیو استفاده می‌شوند که موقعیت ثابت یا مکان را نشان دهند. برای مثال:

• Ich bin in der Schule. (من در مدرسه هستم)
• Das Buch liegt auf dem Tisch. (کتاب روی میز قرار دارد)

چارت آموزش زبان آلمانی جرمن ترم

سرفصل دوره های زبان آلمانی

آشنایی با سطوح زبان آلمانی

زبان آلمانی به شش سطح اصلی تقسیم می‌شود که هر کدام مهارت‌ها و دانش زبانی خاصی را پوشش می‌دهند. این سطوح به شرح زیر هستند:

سطح A1 (مبتدی)

یادگیری کلمات و عبارات روزمره مانند معرفی خود، پرسیدن سوالات ساده و صحبت درباره موضوعات روزمره.

آشنایی با ساختارهای گرامری ساده مانند زمان حال، جملات ساده و سوالی، و استفاده از آرتیکل‌ها.

توانایی فهمیدن و پاسخ دادن به مکالمات ساده و روزمره.

توانایی خواندن و نوشتن جملات و متون ساده مانند نامه‌ها و ایمیل‌های کوتاه.

سطح A2 (مبتدی)

گسترش واژگان پایه و یادگیری کلمات جدید برای موضوعات روزمره مانند خرید، غذا، خانواده و کار.

آشنایی با ساختارهای گرامری پیچیده‌تر مانند زمان گذشته (Präteritum) و آینده (Futur I).

یادگیری جملات شرطی ساده و استفاده از حروف اضافه پیچیده‌تر.

توانایی فهمیدن مکالمات ساده و روزمره و پاسخ دادن به آن‌ها.

توانایی شرکت در مکالمات کوتاه و بیان نظرات و احساسات خود.

تمرین مکالمات در موقعیت‌های مختلف مانند رستوران، فروشگاه و محل کار.

توانایی خواندن و درک متون ساده و روزمره مانند نامه‌ها، ایمیل‌ها و پیام‌های کوتاه.

توانایی نوشتن جملات و متون ساده مانند نامه‌های کوتاه، ایمیل‌ها و پیام‌های متنی.

تمرین نوشتن در موقعیت‌های مختلف مانند نوشتن نامه به دوستان، نوشتن ایمیل به همکاران و نوشتن پیام‌های کوتاه.

سطح B1 (متوسط)

گسترش واژگان و یادگیری کلمات جدید برای موضوعات مختلف مانند کار، تحصیلات، سفر و اوقات فراغت.

آشنایی با ساختارهای گرامری پیچیده‌تر مانند جملات شرطی پیچیده، زمان‌های مختلف (گذشته کامل، آینده) و استفاده از حروف ربط پیچیده‌تر.

یادگیری جملات نسبی و استفاده از حالت‌های مختلف فعل.

توانایی شرکت در مکالمات روزمره و بحث‌های ساده.

توانایی بیان نظرات، احساسات و تجربیات خود.

تمرین مکالمات در موقعیت‌های مختلف مانند محل کار، مدرسه و سفر.

توانایی خواندن و درک متون متوسط و روزمره مانند مقالات کوتاه، گزارش‌ها و داستان‌های کوتاه.

توانایی نوشتن جملات و متون متوسط مانند نامه‌های رسمی و غیررسمی، ایمیل‌ها و گزارش‌های کوتاه.

تمرین نوشتن در موقعیت‌های مختلف مانند نوشتن نامه به دوستان، نوشتن ایمیل به همکاران و نوشتن گزارش‌های کوتاه.

سطح 2B (متوسط)

گسترش واژگان و یادگیری کلمات جدید برای موضوعات مختلف مانند کار، تحصیلات سفر و اوقات فراغت.

آشنایی با ساختارهای گرامری پیچیده‌تر مانند جملات شرطی پیچیده، زمان‌های مختلف (گذشته کامل، آینده) و استفاده از حروف ربط پیچیده‌تر.

یادگیری جملات نسبی و استفاده از حالت‌های مختلف فعل.

توانایی شرکت در مکالمات پیچیده و بحث‌های تخصصی.

توانایی بیان نظرات، احساسات و تجربیات خود با دقت و تسلط بیشتر.

تمرین مکالمات در موقعیت‌های مختلف مانند محل کار، مدرسه و سفر.

مهارت‌های خواندن و نوشتن:

توانایی خواندن و درک متون پیچیده و تخصصی مانند مقالات علمی، گزارش‌های تخصصی و متون ادبی.

توانایی نوشتن جملات و متون پیچیده مانند نامه‌های رسمی و غیررسمی، ایمیل‌ها و گزارش‌های تخصصی.

تمرین نوشتن در موقعیت‌های مختلف مانند نوشتن نامه به دوستان، نوشتن ایمیل به همکاران و نوشتن گزارش‌های تخصصی.

سطح C1 (پیشرفته)

توانایی ساخت و درک جملات پیچیده با استفاده از حروف ربط و جملات فرعی.

تسلط بر استفاده از زمان‌های مختلف مانند گذشته کامل (Plusquamperfekt)، آینده (Futur I و Futur II) و زمان‌های ترکیبی.

توانایی ساخت و درک جملات شرطی پیچیده و استفاده از حالت‌های مختلف شرطی.

استفاده صحیح از حروف اضافه پیچیده و ترکیبی.

آشنایی با ساختارهای گرامری پیشرفته مانند جملات نسبی پیچیده، جملات مجهول و جملات با حالت‌های مختلف فعل.

توانایی خواندن و درک متون پیچیده و تخصصی مانند مقالات علمی، گزارش‌های تخصصی و متون ادبی.

توانایی نوشتن جملات و متون پیچیده مانند نامه‌های رسمی و غیررسمی، ایمیل‌ها و گزارش‌های تخصصی.

تمرین نوشتن در موقعیت‌های مختلف مانند نوشتن نامه به دوستان، نوشتن ایمیل به همکاران و نوشتن گزارش‌های تخصصی.

توانایی شرکت در مکالمات پیچیده و بحث‌های تخصصی.

سطح C2 (پیشرفته)

توانایی ساخت و درک جملات بسیار پیچیده و ترکیبی با استفاده از حروف ربط و جملات فرعی متعدد.

تسلط کامل بر استفاده از زمان‌های مختلف مانند گذشته کامل (Plusquamperfekt)، آینده (Futur I و Futur II) و زمان‌های ترکیبی.

توانایی ساخت و درک جملات شرطی پیچیده و استفاده از حالت‌های مختلف شرطی.

استفاده صحیح و دقیق از حروف اضافه پیچیده و ترکیبی.

آشنایی با ساختارهای گرامری بسیار پیشرفته مانند جملات نسبی پیچیده، جملات مجهول پیچیده و جملات با حالت‌های مختلف فعل.

توانایی نوشتن متون در سبک‌های مختلف مانند مقالات علمی، گزارش‌های تخصصی، متون ادبی و نامه‌های رسمی و غیررسمی.

توانایی درک و تولید متون پیچیده و تخصصی با دقت و تسلط کامل.

مدارک سطح A برای افرادی که قصد پیوست به خانواده دارند الزامی است. داشتن دانش این سطح به فرد امکان برقراری ارتباط و رفع نیازهای روزمره و ضروری مانند خرید کردن و دکتر رفتن و همچنین نوشتن نامه و ایمیل های ضروری را می دهد.

دانش و مدارک سطح B پیش نیاز پیدا کردن شغل و یا گذراندن دوره های آوسبیلدونگ در آلمان است. گرفتن ویزای کاری و یا تحصیلی تکمیلی در برخی از رشته ها مستلزم داشتن این مدرک است.

برای گرفتن پذیرش در دانشگاهای آلمانی زبان آلمان از مقطع لیسانس و همچنین رشته های دانشگاهی تخصصی مانند پزشکی متقاضیان نیازمند دانش و مدرک زبان C1 یا C2 هستند. دانش این سطح از زبان برای نوشتن مقاله های دکتری ضروریست.

روش‌های یادگیری زبان آلمانی

یادگیری حسی

استفاده از فعالیت‌های عملی مانند بازی‌ها، نقش‌آفرینی و تمرین‌های فیزیکی برای یادگیری زبان.

یادگیری از طریق حرکت و تعامل با محیط، مانند استفاده از کارت‌های فلش و تمرین‌های گروهی.

شرکت در فعالیت‌های واقعی مانند خرید، سفر و مکالمه با بومی‌ها برای تقویت مهارت‌های زبانی.

یادگیری شنیداری

استفاده از پادکست‌ها، موسیقی و کتاب‌های صوتی برای تقویت مهارت‌های شنیداری.

شرکت در مکالمات با افرادی که زبان مادری‌شان زبان مورد نظر است.

استفاده از تمرین‌های شنیداری مانند تماشای فیلم‌ها و سریال‌ها به زبان مورد نظر.

یادگیری دیداری

استفاده از تصاویر، ویدئوها و نمودارها برای یادگیری واژگان و گرامر.

خواندن کتاب‌ها، مقالات و متون مختلف به زبان مورد نظر

استفاده از یادداشت‌برداری و نقشه‌های ذهنی برای سازماندهی اطلاعات و یادگیری بهتر.

یادگیری فرمولی

استفاده از تمرین‌های گرامری و تحلیل ساختارهای زبانی.

مطالعه قواعد و قوانین زبان و تمرین آن‌ها.

تحلیل متون و جملات برای درک بهتر ساختارهای زبانی و گرامری.

تکنیک هایی برای تثبیت مطالب آموخته شده حافطه

در اینجا به تکنیکهایی که در یادگیری زبان کمک کننده هستند اشاره می کنیم.

یادگیری فعال

یادگیری فعال به معنای درگیر شدن فعالانه با مطالب است، به جای اینکه به صورت منفعلانه آن‌ها را دریافت کنید. این روش شامل پرسیدن سوال و بحث در مورد موضوعات با دیگران است. مشارکت فعال به تقویت دانش و بهبود یادآوری کمک می‌کند.

• پرسیدن سوال به شما کمک می‌کند تا مفاهیم را بهتر درک کنید و نقاط ضعف خود را شناسایی کنید
• می‌توانید با دیگران درباره موضوعات مختلف به زبان مورد نظر بحث کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های مکالمه و شنیداری خود را تقویت کنید و واژگان جدید یاد بگیرید.

تکرار فاصله‌دار

تکرار فاصله‌دار یک تکنیک موثر برای بهبود یادگیری و تقویت حافظه است. که شامل بازبینی اطلاعات در فواصل زمانی فزاینده در طول زمان است. تکرار فاصله‌دار اطلاعات عصبی را تقویت می‌کند و تضمین می‌کند که دانش از حافظه کوتاه‌مدت به بلندمدت منتقل می‌شود.

این روش خصوصا برای یادگیری واژگان جدید بسیار موثر است. بازبینی واژگان جدید در فواصل زمانی منظم به تقویت حافظه کمک می‌کند.

می‌توانید واژگان جدید را در فواصل زمانی منظم مرور کنید. به عنوان مثال، می‌توانید یک روز پس از یادگیری، سپس سه روز بعد، یک هفته بعد و یک ماه بعد مرور کنید. این کار به تثبیت واژگان در حافظه بلندمدت کمک می‌کند.

خرد کردن اطلاعات

خرد کردن اطلاعات به معنای تقسیم حجم اطلاعات به قطعات کوچکتر و قابل مدیریت است.

می‌توانید واژگان جدید را به دسته‌های موضوعی کوچک‌تر تقسیم کنید. به عنوان مثال، واژگان مربوط به غذا، لباس، مکان‌ها و غیره. این کار به شما کمک می‌کند تا واژگان را بهتر به خاطر بسپارید و در مکالمات روزمره استفاده کنید.

استفاده از ابزارها و تصاویر بصری

از ابزارها و تصاویر بصری برای ایجاد تداعی استفاده کنید که یاد آوری اطلاعات را آسانتر می کند. ایجاد تصاویر ذهنی یا داستانهای مرتبط با مطالب می تواند حفط حافظه را تقویت کند.

• از تصاویر برای یادگیری واژگان جدید استفاده کنید. به عنوان مثال، تصاویر مربوط به واژگان را مشاهده کنید و آن‌ها را با کلمات مرتبط کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا واژگان را بهتر به خاطر بسپارید.
• داستان‌های کوتاه و مرتبط با موضوعات مختلف ایجاد کنید و آن‌ها را به زبان مورد نظر بیان کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا مهارت‌های مکالمه و شنیداری خود را تقویت کنید و واژگان جدید یاد بگیرید.

در نهایت از ورزش بدنی منظم و خواب کافی غافل نشوید. ورزش با افزایش جریان خون به مغز و تحریک نورونهای جدید عملکرد شناختی و حافظه را بهبود می بخشد و به تمکز بهتر و یادگیری سریعتر منجر می شود. و همچنین در طول خواب مغز اطلاعات آموخته شده را پردازش و ذخیره می کند و نتیجتا به یادگیری  کمک می کند.

منابع معتبر آموزش زبان آلمانی

برای یادگیری رایگان زبان آلمانی، چندین وب‌سایت عالی وجود دارد که می‌توانند به شما کمک کنند:

1. DeutschAkademie: این وب‌سایت شامل بیش از ۲۵۰۰۰ تمرین گرامر و واژگان است که به صورت رایگان در دسترس هستند. شما می‌توانید با استفاده از این منابع، زبان آلمانی را از سطح مبتدی تا پیشرفته یاد بگیرید.
2. Deutsche Welle: این وب‌سایت دوره‌های زبان آلمانی را از سطح A1 تا C1 به صورت رایگان ارائه می‌دهد. شما می‌توانید از منابع مختلفی مانند اخبار، موسیقی و ویدئوها برای یادگیری زبان استفاده کنید.
3. deutsch.info: این وب‌سایت چندزبانه است و دوره‌های زبان آلمانی را به صورت رایگان ارائه می‌دهد. شما می‌توانید از منابع مختلفی مانند دوره‌های آنلاین، توضیحات گرامری، بازی‌ها و مواد آموزشی چندرسانه‌ای استفاده کنید.